دو سوم وزن دانه های کلزا روغن و پروتئین است. به همین جهت کلزا یکی از گیاهان با ارزش اقتصادی در کشاورزی به شمار می آید، ۱۲ تا ۱۶ درصد دانه کلزا را پوسته های تیره رنگ تشکیل می دهد. علاوه بر آن دانه های کلزا دارای ۳۰ تا ۴۰ درصد چربی، ۱۵ تا ۱۸ درصد پروتئین و ۳۱ تا ۳۴ درصد سلولز است.
در این رابطه حدود یک سوم سلولز دانه دارای لیگنین غیر قابل هضم است که با روش های اصلاحی می توان این مواد را در آینده در دانه تغییر داد. داخل دانه های کلزا یک جنين زرد روشن، دو عدد لپه و نیز دیگر بافت ها یافت می شوند که از این محتوی بعد از جریان جوانه زنی نوک ساقه چه و ریشه چه رشد می کنند. در دانه های کلزا قبل از تکميل لپه ها، روغن کلزا بیش از ۵۰ درصد و به صورت قطره مانند که وزن دانه را تشکیل می دهد، ذخیره شده است.
دانه های خشک دارای رطوبت کمتر بوده به طوری که این رطوبت به ۶ تا ۸ درصد می رسد. با توجه به تغییرات اصلاحی که در میزان کاهش اسید اروکا به عمل آمده است این میزان از ۵۰ درصد به یک درصد کاهش پیدا کرده است. در میان قطعات و با قطرات روغن و در میان لبه ها بخش پروتئینی قرار دارد که میزان آن تا ۲۲ درصد می رسد.
در اثر کشیدن روغن دانه در کنجاله میزان پروتئین تا ۳۶ درصد افزایش می یابد. پروتئین کلزا از نظر کیفیت دارای ترکیبات مناسبی است. در دانه کلزا ۳ تا ۵ درصد وزن خشک آن (در نوع قدیمی یک صفر) گلوکزینولات یافت می شود که دارای گروه S-C=N بوده که در کنجاله کلزا ناخواسته است. این مواد در بدن از جذب روغن و تغییرات آن جلوگیری کرده و باعث بزرگ شدن غده تیروئید می شود که بعدا در تولیدات دامی اثرات سوئی خواهد داشت.
با توجه به تغییر رقم یک صفر به رقم دو صفر میزان گلوکزینولات کلزا کاهش زیادی پیدا کرده است، اجازه داده می شود که کنجاله این گیاه به عنوان علوفه مناسب به مقدار زیادی در غذای دام وارد شود.

منبع:کتاب کلزا (کاشت، داشت، برداشت)